Iconen

Prof. dr. Edward Schillebeeckx

Deze keer een andere betekenis van het woord icoon. Deze twee prominente mannen van de vorige eeuw kun je iconen noemen. Aan het eind van dit jaar krijgen ze bij mij een plaatsje op mijn blog.

Twee totaal verschillende personen, maar met een duidelijke taal. Dat kan ik heel erg waarderen. Je hoeft het niet altijd met iemands ideeën eens te zijn om iemand te respecteren. Hoewel deze mannen in hun zo verschillende opvattingen en leringen me wel wat zeggen. Er is een groot verschil en ook kun je hen niet met elkaar vergelijken en mijn voorkeur gaat uit naar professor Schillebeeckx. Hij was de luis in de pels van het Vaticaan. Een bekend boek van zijn hand is "Jezus, een verhaal van een levende".
De heer Bakker heeft veel waardering gekregen in de Tweede kamer en was het parlementair geweten in die tijd. Zijn ideologie kan ik niet onderschrijven.

Marcus Bakker

Afgelopen week zijn deze bijzondere mensen overleden.

Merry Christmas

Sneeuw

Apeldoorn in de sneeuw.

Kerstwens

Voor al mijn lieve vrienden en bloggers

Gezegende Kerstdagen

en een

Prachtig en Kleurrijk

2010.

Blessings - Ashirvad - Zegening - Licht - Namaste

Origami kersttafereel

Au!

Al een paar dagen (en nachten) heb ik weer eens ontzettende pijn. Nu weer een schouder en arm. Hoe ik daar aan kom weet ik niet. 's Nachts met vreselijke pijn wakker geworden en kon mijn arm niet bewegen. Niet uit te houden. Het kwam niet doordat ik verkeerd op die arm gelegen had, dan zou het nu al over moeten zijn. ´s Morgens ben ik met mijn kleding een paar verdiepingen naar beneden gegaan en heb ik mijn vriendin gevraagd of zij me wilde helpen aankleden. Wat en gedoe. Ik ben gelukkig dubbelhandig en kan daardoor nog wel íets doen. Maar wel vervelend nu ik juist de kerstboom wilde opzetten en optuigen. De kopjes kan ik niet op de hogere plankjes zetten en aardappels schillen gaat ook slecht, enzovoort.
Vanavond zouden we naar de schouwburg gaan voor een kerstconcert van Het Gelders Orkest. Fietsen gaat niet omdat ik mijn stuur niet goed kan vasthouden. De bus is ook lastig en het slechte weer (veel sneeuw en later op de avond opvriezen) samen met te veel pijn, deed ons besluiten niet te gaan. Jammer, dat wel.
Morgen ga ik toch eens proberen of die kerstboom nog een beetje licht in huis kan brengen, en dan ook een beetje in mij.
Nee somber ben ik niet, gewoon te vermoeid door de pijn.
Eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeens zal het wel over gaan???
Nu dus vlug naar bed en hopen dat ik kan liggen.

1989

Twintig jaar geleden, op 16 december kwam ik op het perron, wat nu al die jaren al mijn vriendin is tegen. We noemen het daarom ook per(r)ongelukje. Moeilijk lopend, ja toen ook al, liep ik aan de arm van mijn toenmalige man het perron op en neer. Iemand anders deed dat ook, het was koud en de beweging moest ons een beetje warm houden. Af en toe omkijkend of de trein er al aan kwam, zeiden we tegen elkaar: zo kunnen we nog wel even heen en weer lopen. We kwamen elkaar dus steeds tegen. Maar nee, de trein kwam er aan en dat was dat. Althans dat dacht ik toen.

Ik ging naar een andere vriendin dat weekend en had nog een stapeltje kerstkaarten meegenomen waarvan ik de adressen nog moest schrijven. In de trein begon ik daar al aan.

***zat in dezelfde coupé veel verder weg maar wel zichtbaar. In Amersfoort moest ik overstappen en ruimde mijn post weer in de tas.

Ik was trots op mijn kerstkaarten die ik zelf gemaakt had. In een opwelling pakte ik er een uit en met het naar de deur lopen gaf ik *** een kaart. Ik vroeg, mag ik je dit geven. Ze was verrast, maar ik liep door. Bij de al geopende deur kwam ze me achterop en bedankte me en vroeg wat moet ik hiermee. Niets natuurlijk, het kwam zomaar in me op, zei ik. Ik wens je hiermee gewoon prettige feestdagen. En weg was ik. De deur sloot en de trein reed verder.

Hoe we elkaar later toch hebben gevonden is een verhaal apart want mijn naam stond niet op de kaart, maar nu kennen we elkaar dus twintig jaar. Ze is mijn liefste vriendin en gaan heel veel met elkaar om.

Per (r) on-geluk of gelukkig elkaar gevonden.

Icoon fase 6 - Achtergrond en Onderkleed

Dinsdagavond zal er waarschijnlijk aan de detaillering begonnen worden. Tenminste als deze fasen goedgekeurd worden. De achtergrond, het onderkleed en de plooien zijn ingevuld. Dat is aardig gelukt. Er lijkt nog niet veel veranderd maar ik heb de mantel toch nog een keer over moeten schrijven omdat ik te weinig ei-emulsie had toegevoegd. De verf was daardoor te krijtachtig en geeft dan een beetje af. Daar kan een nieuwe laag niet goed overheen aangebracht worden.
Jammer dubbel werk, het was een hele klus. Ik word wel nieuwsgierig hoe deze icoon uiteindelijk zal worden.

Wordt vervolgd!

Icoon fase 5 - Inkarnaat

Fase 5 was het invullen van het inkarnaat. Het inkarnaat is de basis huidkleur. Deze is best wel een beetje donker, maar er worden nog drie lagen overheen geschreven die steeds hogere lichten geven. Na deze basiskleur waren de lijnen verdwenen en moesten deze weer opnieuw aangebracht worden. Hiervoor werd de transparante afbeelding weer gebruikt.

Er werden veel tips gegeven en informatie uitgewisseld om het huiswerk te kunnen maken.
Als huiswerk in de komende week moet de achtergrond, de band langs het onderkleed en de schaduw van het onderkleed geschreven worden. Het wordt weer veel mengen van pigmenten.

Langzaam maar zeker wordt het een duidelijker beeld. Ook gaat het schrijven (schilderen) me steeds gemakkelijker af, gelukkig.

Wordt vervolgd!

Expositie

De expositie van afgelopen weekend was niet heel geweldig. Maar... het zijn dan ook De Pretentielozen.
Dit schilderij was het enige dat ik voor een prijs in aanmerking vond komen. Jammergenoeg is het niet gekozen. Hoe een jury kiest is me meestal toch een raadsel. Ik zal eens vragen welke criteria men hanteert.

Een warm en veilig nest

Omdat ik denk dat kleine kinderen mijn blog niet lezen durf ik het volgende wel te vertellen.

Het is bijna weer zover. Binnenkort worden weer veel kinderen ingewijd in het geheim van Sinterklaas. Als je 'groot' wordt krijg je toegang tot veel dat je eigenlijk nog niet wilt weten. De spanning van het feest wordt soms omgezet in een nieuw geheimzinnig gevoel of in teleurstelling van al jaren gefopt te zijn. Ik noem het maar foppen omdat er geen boze opzet is natuurlijk.

In de wintereditie van de Weleda Berichten las ik een stukje over een moeder die in de hectiek van alledag rustmomenten is gaan creëren voor de kinderen. Het een op een contact met een kind is exclusieve tijd. Op een bepaald moment zaten moeder en grote dochter ergens te wachten op de kleinere zus.

Het was daar waar zij deelgenoot gemaakt werd van het geheim van Sinterklaas.

Een citaat:

"Sinterklaas bestaat wél. In ons allemaal. We geven elkaar cadeautjes in de koude wintertijd om elkaar te verwarmen. We geven iets toepasselijks, zodat de ander zich gezien voelt. En we weten wat er in 'het boek van Sinterklaas' staat, doordat we ons inleven en ons best doen om te zien wat de ander bezighoudt".

Het dochtertje glom van het gewichtige besef dat ze nu bij de grote kinderen hoort die het geheim kennen.

Als je op deze manier kennis maakt met het geheim van Sinterklaas krijg je volgens mij het beste en grootste cadeau.

Advent

Advent
December Het is koud en guur en de mensen blijven steeds meer binnen. In de natuur is weinig kleur en fleurigheid. Alles trekt zich terug in zichzelf, de aarde is ontvankelijk en wacht. Het is vroeg donker. In oude culturen is deze periode van het jaar toegewijd aan de zon en het terugkeren van het licht. Men verkeerde in onzekerheid of de dagen ooit weer zouden lengen. De angst voor het duister werd bezworen met gebeden dat het licht weer zou terugkomen. Het is niet vreemd dat wij in deze tijd van verwachting en geboorte van het Licht vieren.

Verlangen naar Licht

In deze donkere tijd worden we ons bewust van het verlangen naar licht. In de adventstijd steken we in de kerk elke zondag een kaars aan. Ook thuis kun je het licht binnenbrengen om stil te staan bij de vragen in je hart. In afwachting van wat komen gaat en in de hoop en het vertrouwen dat eens zal uitkomen wat ons is beloofd.

Er staat iets te gebeuren

Wachten is geen passief afwachten, niets doen. Het is een actief proces van waken en alert zijn op wat gaat gebeuren. In de advent worden we opmerkzaam gemaakt van wat ons te wachten staat. We horen of lezen over de profeet Jesaja die ons vertelt dat er uitzicht in de ellende is; die ons oproept om ruimte te maken zodat God naar ons toe kan komen. Ook Johannes de Doper vertelt ons dat het goed mis is in onze samenleving. In deze tijd weer een heel actueel onderwerp. Doe er wat aan zegt hij, anders kun je het licht niet ontvangen. Het waarachtige Licht, dat iedereen verlicht, was komende. We worden in deze tijd voorbereid op de komst van een heel bijzonder iemand. Een kind dat Jezus zal heten.

Vieren

We zijn al zo'n twintig eeuwen bezig Zijn geboorte te vieren. Overal ter wereld wordt kerstmis op eigen wijze gevierd. Geen feest dat met zoveel liefde en zo intens gevierd wordt al kerstmis. We weten natuurlijk ook wel dat kerstdiners, kerstkaarten en kerstcadeaus, noch de kerstboom en de kerstman iets te maken hebben met het vieren van de geboorte van Jezus.

De traditionele missen, kerstnachtvieringen, kerstbijeenkomsten met samenzang. De prachtige muziek die speciaal voor advent en kerstmis geschreven is, de beeldende kunst en zo zijn er nog meer voorbeelden; dit alles raakt ons in ons diepste gevoel. Bijna reikt de hemel aan de aarde. Dit benadert al heel goed wat de bedoeling van kerstmis is. Maar waar gaat het werkelijk om?

Een belofte wordt ingelost

Het kind Jezus wordt gezonden om ons voor te leven wat Liefde is. Dat is iets waar we ons op kunnen verheugen. De komst van Jezus als de Christus is eveneens een belofte. Christus slaat niemand over. Je herkent Zijn aanraking in allesomvattende tederheid. Zijn Liefde breidt zich uit naar iedereen. Zijn ogen aanschouwen de Liefde van God in al wat Hij ziet. Niemand is uitgesloten en iedereen mag het Licht ontvangen. Het Christusbewustzijn brengt het licht in onze harten. En waar Licht is kan inzicht komen hoe te leven. Terwijl de duisternis in de wereld ons meer en meer omsluit moet ons innerlijk licht in kracht toenemen, zodat de wereld verlicht kan worden en we tot teken zijn in deze tijd.

Opnieuw geboren worden

De mysticus, meester Eckehart zegt: 'Als Jezus niet ook in jou geboren wordt, is hij voor niets geboren.' Hoe geven we gehoor aan die oproep? Bedoelt meest Eckehart misschien dat kerstmis niet alleen het vieren van Jezus' geboorte is, maar het vieren van die in ons, door Hem. De komst van Jezus in ons eigen leven, in ons innerlijk. Geboren worden is opnieuw beginnen. Vieren we elk jaar dat 'opnieuw beginnen', omdat we verzuimd hebben om Jezus in ons opnieuw geboren te laten worden? We blijven vieren tot in ieder van ons Jezus en de Liefde aanwezig is.

Elke dag wordt ons aangereikt om die keus te maken.

Wegwijzer
In de advent gaat de ster ons voor als wegwijzer, een licht in de duisternis van ons leven. Waar slechts één straaltje licht is, is de duisternis al verdwenen. De vervulling van het verlangen is thuis komen bij God. Het wachten is vooral een wachten op inzicht. Inzicht is naar binnen gericht zien. Wanneer we voorbij de uiterlijke dingen kunnen kijken die bij kerstmis zijn gaan behoren, wanneer we in de advent wachten en waken dan kunnen we het Licht vinden.

Icoon fase 4 - Kap en onderkleed

Als huiswerk moest de kap en het onderkleed met een onderlaag geschilderd / geschreven worden. Het viel me niet mee.

Voor de ei-emulsie heb ik drie eieren verspeeld, maar uiteindelijk is het gelukt. Alleen de heel schone eidooier mag gebruikt worden, dus steeds het wit afspoelen met koud water. Het vlies van de dooier mag er niet bij en toen ging het een paar keer mis. Er moet kruidnagelolie en verschaald bier in vermengd worden. Het ruikt wel lekker, de olie dan. Het mengen van de pigmenten met ei-emulsie en water is een heel precies werkje.

Elke druppel telt en kan de verf vernielen als de dosering niet goed is. Het mag niet glimmen, maar ook niet afgeven. En hoeveel moet je aanmaken voor een bepaald oppervlak. Lastig.

Bovenaan het resultaat tot nu toe. De lamp erbij verlicht het aureool al mooi!

Wordt vervolgd.

Avond

Deze onvoorstelbare avondlucht om ca. 17.00 uur gefotografeerd.

Een totaal andere kleur dan de hiervoor staande foto.

Eerlijk gezegd vind ik de vorige foto mooier,

maar was ik verrast door deze rode kleur.

Avond

Expositie

Vanavond was ik bij de opening van de expositie. Zelf heb ik twee kleine schilderijen ingeleverd. Er was heel divers werk te zien. Er was minder werk dan vorige jaren en niet alles vind ik mooi.

Maar doe het maar eens na, denk ik daar meteen achteraan. Ook waren er mooie beeldjes, o.a. van speksteen. Een vakjury beoordeelt het werk. Hieraan is een prijs verbonden. De publieksprijs is afgeschaft. Ik weet eigenlijk niet waarom. Ik val zeker niet in de prijzen. Ik hoop dat degene de prijs wint van het schilderij dat ik het mooist vind. We zullen zien.

KLEUREN - CIJFERS - LETTERS

Onderstaand artikel schreef ik voor het verenigingsblad

van "De Pretentielozen".

Het geeft een beeld van de samenhang van veel factoren.

In dit geval van kleuren, cijfers en letters.

Ook kun je door alles verder uit te werken veel inzicht krijgen

in je eigen psyche.

Door het aan te klicken kun je het beter lezen.

Tekening

C.Gr.

De schepping der vogels

Toen,

rustend op de wolken,

boog Hij zich voorover:

de eerste vogels vlogen uit Zijn hand.

En Hij vond vreugde in het kleurgetover;

de schoonste zond Hij naar het tropisch land.

En telkens weer ontvloog Zijn hand een ander,

de kleinste zanger en de adelaar;

en zij betrokken palm en oleander,

tot in het Nijldal vloog de ooievaar.

En wat Zijn dag moog zijn aan menseneeuwen

Hij heeft ons land zo tederlijk bedacht:

de grijze luchten vol van witte meeuwen

en dan in mei de zanger van de nacht.

Jac. van Hattum

Icoon fase 3 - Bladgoud

Vorige week donderdag weer verder gegaan met de icoon. Fase 3. Het bladgoud is opgebracht. Een lastig karwei. Eerst moest de nimbus of het aureaool afgedekt worden met schellak waaraan alcohol was toegevoegd. Een precies werkje. Daarna werd over deze laag voorzichtig Mixtion gepenseeld. Na enige minuten drogen begon het beleggen met bladgoud.
Wij als beginnelingen kozen voor de imitatiegoud-blaadjes, vanwege de hoge kosten voor het echte bladgoud. Je wist maar nooit of het de eerste keer zou lukken tenslotte.

Met een pincet en papieren onderblaadjes moest heel voorzichtig het goud op de voorbewerkte nimbus gelegd worden. Dat lijkt makkelijk maar een niet eens zo'n diepe ademhaling is genoeg om je goud aan de andere kant van de tafel te moeten zoeken. Gelukkig lukte het wel aardig. Heel voorzichtig wordt dan het goud gladgestreken. Met een papieren blaadje erboven uiteraard, want anders beschadigd het goud. Later wordt het nog afgewerkt met was of met lak.

Hierna wordt het niet plakkende goud met een heel zachte kwast losgewreven. Het resterende goud opgevangen en voorzichtig in een glazen potje gedaan. Grotere stukjes kunnen later nog gebruikt worden. Van het stofgoud kan nog verf gemaakt worden.

Steeds moet de icoon in een schone doek beschermd worden en

voorzichtig meegenomen naar huis.

Fase 4 is het beschilderen van de tekening.

We hebben zeven pigmenten meegekregen.

Als huiswerk moeten we de kap en het kleed schilderen. Gelukkig is er uitgebreid verteld hoe dat moet gebeuren.

Eerst een ei-emulsie maken en kruidnagelolie en verschaald bier of witte wijn toevoegen. Ik drink geen van beide dus jammer van de restjes. Hierna de pigmenten tot verf maken en de ei-emulsie toevoegen. En dan maar hopen dat je voldoende gemaakt hebt anders kun je dezelfde kleur weer moeilijk opnieuw mengen.

Ik ben benieuwd of en hoe het lukt.

Later meer.

Filosofietje

KLEUR JE LEVEN

VOORDAT DE VERF OP IS

M.Kessels

Verpotten

Deze week eindelijk een heleboel planten verpot. Dat is eigenlijk al een beetje laat maar het zijn sterke planten. In mijn huis kan ik geen 'zachte' planten houden. In de zomer is het veel te warm omdat ik op het zuiden woon. In de herfst en winter is het op de vensterbank weer veel te warm met de verwarming eronder. Daardoor heb ik de vettere soorten, de succulenten die tegen een stootje kunnen. En ook Aloë's, Bromelia's, Crassula's, Kalanchoe e.d.

Er zijn vele soorten van al deze planten.

De bekende Crassula (varkensoor) is inmiddels in grote getale aanwezig. Deze zomer erg royaal gegroeid. Lekker weggeef stekken.

Hoe deze laatste plantjes heten weet ik niet. Ze vermeerderen zich in rap tempo, nemen heel veel water op en ik kan ze blijven stekken / verpotten.

De adspedistra's, de hedera's, diverse andere hangplanten, alles is aan de beurt geweest. Nu hoop ik er weer voor een (paar) jaar vanaf te zijn.

Na het krijt van vorige week en de aarde van deze week kan alles weer schoongemaakt en opgeruimd.

Herfst

Acrylschilderij - 'vrije vertaling' - naar een foto van Elly van Doorn

Na 'de Naieveling' (zie 29/9) is dit de tweede poging iets met acryl te schilderen.

Icoon fase 2 - Ondertekening

Maandagavond de eerste les. Gelukkig werd mijn voorbewerkte plaat goedgekeurd. Prachtig glad en goed geschikt om de afbeelding over te zetten. Dat was nog een precies werkje. Op de transparante tekening moesten aan de achterkant met rood conté de lijnen gekleurd worden. Dit werd op de plaat gelegd en met een balpoint aan de goede kant als en soort carbonpapier doorgedrukt op de krijtlaag. Hierna werd een eitempera gemaakt. Een speciale techniek. De leraar had het deze keer voor ons voorgedaan. Met een heel klein beetje verf hebben we allemaal de lijnen daarna over de krijtlijnen geschreven. Dit om de tekening vast te leggen.
Deze eerste fase heeft wat langer geduurd dan de bedoeling was. Heel veel informatie werd uitgewisseld. Voor de volgende les moeten we diverse dingen aanschaffen. O.a. speciale pipetten, kruidnagelolie, bepaalde penselen enz. de pigmenten krijgen we volgende week van de leraar.
Volgende keer, fase 3, gaan we het bladgoud opbrengen. Moeilijk werk. Maar dan begint het natuurlijk al meer te lijken.
Spannend!!!

Eén en ondeelbaar

Eén en ondeelbaar

Ik berg in mijn hart een geheim,

het geheim van mijn wezen

ik huiver er voor het een naam te geven;

het is voorbij iedere naam.

Het is het geheim van mijn lichaam

van elk deel van mijn lichaam, elk lid,

van de ronding van mijn vormen,

van de glans van mijn huid.

Aan het uitspansel staat dit zelfde geheim,

in de schoot van de zon,

in het hart van iedere ster.

Geheim in de diepte van de zee,

geheim in het vuur,

in de wind die waait

en onoplosbaar alle ruimten vervult.

Het rust in de aarde,

in planten, dieren en mensen.

Het waait in de tijd die,

gemeten door mensen,

hun leven meet.

Het loeit in de storm,

het schroeit in het vuur,

het vloeit in het water als beken,

rivieren van bergen naar zeeën,

van zeeën naar hemelen

en dan keert het wéér

in de schoot van de aarde.

Het geheim van de groten der aarde,

van de kleinsten der mensen

en van nietige schepsels.

En dit geheim was niet groter

in het hart van Jezus van Nazaret

dan het is in mijn eigen hart.

Want het is één en ondeelbaar.

Henri le Saux

Vieren

De tijd

Vandaag de verjaardag van en met mijn beste vriendin B. gevierd. Vanmorgen heb ik natuurlijk eerst een prachtige bos bloemen gehaald en even gezellig met z´n tweetjes rustig koffie gedronken. Hoewel rustig, er kwamen heel veel telefoontjes tussendoor, dat heb je als je een geliefd persoon bent. Begin van de middag zijn we naar Twello gereden. Haar zoon N. en schoondochter G. hadden haar uitgenodigd het bij hen te vieren. Er is daar een zee van ruimte en in de eigen flat zou het ongezellig krap geweest zijn met zeventien mensen waarvan zeven kleinkinderen die natuurlijk van alles wilden spelen.

Gisteren hebben we een paar hartige taarten gebakken en een grote pan ´moeders´ macaroni gemaakt. Die is lekker pittig en hoort er altijd bij. Iedereen maakte iets. De dochters D. en B. zouden voor soep en toetje zorgen. De schoondochter voor heerlijke taarten bij de koffie. Het drankje werd niet vergeten en het lekkers erbij dus ook niet. Met z´n allen hebben we de dag ingevuld en de taken verdeeld. Het was een heel gezellig feest. De kinderen waren lief en vol levenslust en wij als volwassenen hadden interessante gesprekken.

Maar na de maaltijd was ik door alle geluiden zo moe dat ik even een luchtje ben gaan scheppen en om even in de stilte te zijn. Ik kan heel slecht tegen lawaai en ben later nog even met F. een blokje om gelopen. Een weldaad.

Nu ben ik uitgeteld. Mijn vriendin ook. Het was haar feestje en zij kijkt terug op een fijne verjaardag en daar gaat het om.

Ik ga nog even een spelletje doen, dan kan ik me een beetje ontspannen en dan maar lekker slapen en morgen gezond weer op.

Icoon fase 1 - Krijt

We beginnen met een eenvoudige afbeelding.

Al een paar dagen ben ik bezig met het prepareren van een plaatje MDF. Dat is nodig omdat ik a.s. maandagavond begin aan een cursus iconen schilderen. De eerste opdracht was om zo'n plankje te prepareren met een onderlaag. Die onderlaag moet bestaan uit een mengsel van champagnekrijt en gelatine. De verhoudingen zijn erg belangrijk. Het mengsel heet levkas. De levkas moet in minimaal vijf lagen opgebracht worden. Zo glad als mogelijk is en daarna moet het geschuurd worden tot het spiegelglad is. De levkas moet elke keer weer au bain marie gewarmd worden, want na afkoeling wordt de massa stijf.

Op mijn plankje zitten nu inderdaad vijf lagen maar ik ben er nog niet klaar mee. Na het schuren is de oppervlakte prachtig glad maar als je er langs kijkt zitten er nog een paar heel vage oneffenheden in. En dat is uit den boze. Elke oneffenheid is later zichtbaar en vooral het bladgoud zal dan niet mooi strak zijn.

Dus.... weer levkas maken, hopen dat de minieme holten opgevuld worden en dan weer schuren, schuren, schuren en nog eens schuren met steeds fijner schuurpapier.

In mijn werkkamertje is het inmiddels wit geworden. In de keuken waarheen ik de actie heb verplaatst is het heel erg wit en stoffig geworden. Mijn kleren zijn deels wit, mijn handen geschuurd, ik heb uiteindelijk met mijn handen en water getracht het krijt zo glad mogelijk te strijken. Een hele klus.

Morgen zal het uur van de waarheid aanbreken. De laatste poging.

I en II

Enkele fasen van het iconen schrijven.

III en IV

Later meer!

Oud worden

GENESIS

Oud worden is het eindelijk vermogen
ver af te zijn van plannen en getallen;
een eindelijke verheldering van ogen
voordat het donker van de nacht gaat vallen.

Het is het opengaan van vergezichten.
een bìjna van gehavendheid genezen;
een aan de rand der tijdeloosheid wezen.
Of in de avond gij de zee ziet lichten.

Het is, allengs, een onomstotelijk weten
dat gij vernieuwd zult wezen en herschapen
wanneer men van u schrijven zal: 'ontslapen'.
Wanneer uw naam op aarde is vergeten.

Uit: Het Sterreschip - Ida Gerhardt

Speeldozen

Deze speeldoos staat al heel lang op mijn verlanglijstje. Het zal er niet van komen dat ik het ooit in mijn bezit krijg want speeldozen zijn duur en langzamerhand zijn er ook niet erg veel meer van.

Het geluid van deze kunstig vervaardigde mechanieken fascineert me.

Hoe krijgt men het prachtige geluid van de vogels erin.

Hoe kan men precies de juiste openingen maken op de juiste plaats. Bij de platen bijvoorbeeld.

De techniek die je dan ook nog niet ziet is uitzonderlijk knap gemaakt.

Hoe monteert men precies de juiste nopjes op de rol waar de kam tegenaan komt.

En dan de bellenspeeldoos. Prachtig.

Veel van deze dozen worden in Zwitserland vervaardigd.
Ook veel doosjes voor de toeristen, toch is het geluid vaak nog heel leuk.

Dit is zo'n toeristen speeldoosje, dat is wel even iets anders!

Ja dromen mag je natuurlijk altijd wel. Maar mijn hart springt op als ik een echt mooie speeldoos hoor.