Vieren

De tijd

Vandaag de verjaardag van en met mijn beste vriendin B. gevierd. Vanmorgen heb ik natuurlijk eerst een prachtige bos bloemen gehaald en even gezellig met z´n tweetjes rustig koffie gedronken. Hoewel rustig, er kwamen heel veel telefoontjes tussendoor, dat heb je als je een geliefd persoon bent. Begin van de middag zijn we naar Twello gereden. Haar zoon N. en schoondochter G. hadden haar uitgenodigd het bij hen te vieren. Er is daar een zee van ruimte en in de eigen flat zou het ongezellig krap geweest zijn met zeventien mensen waarvan zeven kleinkinderen die natuurlijk van alles wilden spelen.

Gisteren hebben we een paar hartige taarten gebakken en een grote pan ´moeders´ macaroni gemaakt. Die is lekker pittig en hoort er altijd bij. Iedereen maakte iets. De dochters D. en B. zouden voor soep en toetje zorgen. De schoondochter voor heerlijke taarten bij de koffie. Het drankje werd niet vergeten en het lekkers erbij dus ook niet. Met z´n allen hebben we de dag ingevuld en de taken verdeeld. Het was een heel gezellig feest. De kinderen waren lief en vol levenslust en wij als volwassenen hadden interessante gesprekken.

Maar na de maaltijd was ik door alle geluiden zo moe dat ik even een luchtje ben gaan scheppen en om even in de stilte te zijn. Ik kan heel slecht tegen lawaai en ben later nog even met F. een blokje om gelopen. Een weldaad.

Nu ben ik uitgeteld. Mijn vriendin ook. Het was haar feestje en zij kijkt terug op een fijne verjaardag en daar gaat het om.

Ik ga nog even een spelletje doen, dan kan ik me een beetje ontspannen en dan maar lekker slapen en morgen gezond weer op.