Een warm en veilig nest

Omdat ik denk dat kleine kinderen mijn blog niet lezen durf ik het volgende wel te vertellen.

Het is bijna weer zover. Binnenkort worden weer veel kinderen ingewijd in het geheim van Sinterklaas. Als je 'groot' wordt krijg je toegang tot veel dat je eigenlijk nog niet wilt weten. De spanning van het feest wordt soms omgezet in een nieuw geheimzinnig gevoel of in teleurstelling van al jaren gefopt te zijn. Ik noem het maar foppen omdat er geen boze opzet is natuurlijk.

In de wintereditie van de Weleda Berichten las ik een stukje over een moeder die in de hectiek van alledag rustmomenten is gaan creëren voor de kinderen. Het een op een contact met een kind is exclusieve tijd. Op een bepaald moment zaten moeder en grote dochter ergens te wachten op de kleinere zus.

Het was daar waar zij deelgenoot gemaakt werd van het geheim van Sinterklaas.

Een citaat:

"Sinterklaas bestaat wél. In ons allemaal. We geven elkaar cadeautjes in de koude wintertijd om elkaar te verwarmen. We geven iets toepasselijks, zodat de ander zich gezien voelt. En we weten wat er in 'het boek van Sinterklaas' staat, doordat we ons inleven en ons best doen om te zien wat de ander bezighoudt".

Het dochtertje glom van het gewichtige besef dat ze nu bij de grote kinderen hoort die het geheim kennen.

Als je op deze manier kennis maakt met het geheim van Sinterklaas krijg je volgens mij het beste en grootste cadeau.