God
Ik proef de naam op mijn lippen
maar de adem krijgt hem niet gevormd.
Zo stil als Hij in mij woont,
zo weinig kan ik iets over Hem zeggen.
Wat dan?
Wat geloof je dan en hoe dan?
Hoe ken je Hem
hoe beleef je Hem?
Vertel op!
Ze kijken me aan,
maar ik kan ze niet geven wat ze me vragen.
Zo stil woont Hij in mij
dat ik geen adem in me heb
om zijn naam te vormen.
Gedicht van een (mij) niet nader bekende jonge vrouw.
zeer intens en doorleefd,
BeantwoordenVerwijderendiep in haar ziel,
een mooie getuigenis,
ria
Wat is dit prachtig verwoord. En wat heerlijk weer zulke mooie dingen bij jou te zien en te lezen.
BeantwoordenVerwijderen