Toen ik 4 jaar oud was wilde ik heel graag leren lezen. Van huis uit ben ik opgegroeid met de Bijbel. De opvoeding stond toch wel in het teken van de Bijbel. Het was niet vreselijk streng thuis, maar toch... Op de een of andere manier hoorde en bemerkte ik dingen die naar mijn kinderlijke? mening niet klopten.
Vandaar mijn wens om die dingen zelf te kunnen bestuderen en moest ik daarvoor kunnen lezen. Kennelijk heb ik lang gezeurd om zelf een psalmboekje te mogen hebben, want dat heb ik nu nog. Piepklein. Achterin staan allerlei regels, artikelen, liturgie en de cathechismus. Maar lezen kon ik daardoor natuurlijk nog steeds niet. Toen ik eenmaal de ingewikkelde taal kon lezen heb ik die taal achter me gelaten.
Ik zei: "Het is niet zoals jullie zeggen" "Ik weet zeker dat het anders is"
Zo klein als ik was WIST ik.
De foto van deze bijbel staat op veel plaatsen op het net.
Ik weet niet wie de fotograaf is.
Excuses fotograaf.
Vind ik zo knap wanneer een kind al zo jong een eigen mening ontwikkeld en daarvoor 'staat'. Ik heb altijd het idee gehad dat ik dat niet 'aangeboren' heb meegekregen en heb moeten leren.
BeantwoordenVerwijderen