maandag 20 december 2010
zondag 19 december 2010
Sneeuw
Apeldoorn allerlei.
Van 10-hoog lijkt de sneeuw niet zo dik, en er is ongetwijfeld in delen van Nederland meer sneeuw gevallen. Toch heeft het in mijn stad geleid tot grote verkeershinder. Bussen reden helemaal niet. Vanmiddag hadden we in Orpheus - onze concertzaal - een kerstconcert van het Gelders Orkest. Het ging gelukkig door maar wij konden er niet gemakkelijk komen. Wel de warme, maar ook een beetje zware laarzen gepast en bedacht of het mogelijk was te gaan lopen. Het is echter een aardig eindje, ongeveer drie kilometer door toch té veel - 15 cm - sneeuw en gladheid, en voor mijn vriendin was het te ver en te vermoeiend. Omdat we met een vriendenpaar samen kaarten hebben, informeerden we hen dat we er misschien niet zouden zijn maar het wel wilden proberen. Met hun voor de winter goed uitgeruste zware auto werden we toen zelfs helemaal van de andere kant van de stad opgehaald en na afloop weer thuis gebracht. Ontzettend aardig. Jammergenoeg had ik mijn fototoestel niet bij me. We reden door een parkachtig en bossig gebied in de stad. Het was en is er sprookjesachtig mooi. We konden heel erg genieten van een prachtig concert. Beethoven, Ouverture Egmond - Mahler, Rückertlieder en nog eens Beethoven, de 7e Symphonie. Een feest.
Inmiddels is er al weer een flink pak sneeuw gevallen. Morgen dus weer voorzichtig aan doen.
dinsdag 7 december 2010
Van Advent naar Kerstmis
woensdag 24 november 2010
'Ont'hand
Dus gips tot de elleboog. Knap lastig en in het begin was het behoorlijk pijnlijk.
Met zwaar gips naar huis met de bus. Ik was hobbelend nog met de S. naar het ziekenhuis gereden omdat er even niemand was om me te brengen. Ik verwachtte ook niet dat ik in het gips zou gaan. Misschien een tape of bandage maar nee. Je mag en kan met gips ook niet op de fiets van de verzekering heb ik me laten vertellen en het ging ook niet meer.
Iemand heeft gelukkig de S. met een grote auto opgehaald.
En daar zit je dan. Nu ben ik wel rechts maar vooral dubbelhandig en dat is wel prettig omdat ik niet voor 100% onthand ben. Toch zijn er veel situaties die om twee handen vragen en dat maakt het niet aangenaam. Vooral mijn schouders (die toch al niet zo goed zijn) worden extra belast. Als je alleen bent kun je niet alles gewoon blijven doen en is hulp onmisbaar. Er gaat veel tijd zitten in de gewoonste dingen en het is veel vermoeiender.
Wat is het toch geweldig dat een mens normaal gesproken de beschikking heeft over twee handen, twee voeten enz. Je wordt met je neus op de feiten gedrukt dat alles niet zo vanzelfsprekend is.
Al twee keer nieuw (kunststof)gips gekregen. Voorlopig nog veertien dagen. Daarna zie ik wel weer wat er dan nog moet gebeuren. Na de foto zal blijken of het weer goed is daar binnenin. Anders weer gips of een bandage? Voor een breuk staat al gauw zes weken gips. Ik hoop het niet.
Schilderen en het iconen schrijven zit er voorlopig niet in. De precisie zal nog wel even weg zijn.
Iets dat ik heel jammer vind.
Maar ach ik heb nog veel leeswerk en een paar leuke computerwerkjes te doen, dat moet wel met één hand en duurt dus lang. Daar besteed ik dan mijn tijd maar aan.
Ik ga ook maar weer eens blogs bekijken en ik ben op zoek naar een paar familieleden die in Amerika wonen.
Genoeg te doen dus.
dinsdag 2 november 2010
Vergane Zomer
donderdag 28 oktober 2010
zondag 24 oktober 2010
woensdag 20 oktober 2010
Iconen schrijven
In een later stadium laat ik de voortgang weer zien.
vrijdag 8 oktober 2010
Grafeen
Van grafeen had ik nog nooit gehoord. Toen ik hoorde dat Andre Geim samen met Konstantin Novoselov de Nobelprijs voor natuurkunde had gekregen voor hun onderzoek naar de eigenschappen van grafeen was ik verbijsterd.
Eind jaren 70 heb ik een aanzet gemaakt voor een futuristisch verhaal over een ronde stad. De wanden in de binnen- en buitenring van die stad bestonden uit een laag van doorzichtig materiaal van 1 atoom dik met de eigenschappen die nu aan grafeen worden toegedicht. Mijn samenstelling was echter iets ingewikkelder, maar ik was er van overtuigd dat het ooit zou bestaan.
In die tijd ontwierp ik ook allerlei modellen van huizen (waaronder natuurlijk ook mijn eigen droomhuis) en de ronde stad werd uit het schetsen geboren. Ik bedacht nieuwe toepassingen van mijn nieuwe materiaal waardoor de hele stad van energie werd voorzien.
Ik denk dat ik het klad, want helemaal uitgewerkt was het nog niet, weer eens ga opzoeken. Misschien wordt het dan toch nog eens een echt verhaal. Er moet trouwens nog veel aan gerekend worden want hoewel ik het futuristisch en raadselachtig bedoel moet het tegelijkertijd ook logisch zijn. Althans zo had ik het bedacht.
Grafeen, ik weet niet of dat precies in mijn verhaal past. Misschien kan mijn materiaal ook nog eens bestudeerd worden. Lukt dat niet dan is grafeen een goede vervanger. Jammer dat ik het niet heb ontdekt. Maar ja ik ben dan ook geen natuurkundige.
Ja, ik was verbijsterd en verrast dat mijn vooruitziende blik dit materiaal heeft opgeleverd.
dinsdag 14 september 2010
Welterusten
Foto: Cornelia Grootenboer
CD's voor Georgië
Muza heeft geen budget om het archief uit te breiden.
Wilt u met de actie meedoen, dan kunt u uw cd's (tot 10 kg) ongefrankeerd sturen naar onderstaand adres:
donderdag 9 september 2010
woensdag 8 september 2010
Pech
De voorbewerkte plank zou van bladgoud worden voorzien. Daar gaan veel handelingen aan vooraf. Het luistert nogal nauw hoe de mixtion opgebracht wordt. Dit voor de hechting van het bladgoud. Het lijkt dan goed, maar vanavond was ik niet tevreden. Het goud er wel opgebracht (een kunst op zich) maar ik vind het niet mooi strak. Ik zal eens nagaan hoe het er weer afgehaald kan worden en ga ik het over doen.
Jammer, maar beter nu in deze fase alles in orde brengen dan later spijt hebben dat het niet naar mijn zin is. Het vele werk eraan is dan voor niets gedaan.
woensdag 1 september 2010
Een heilig soort gevogelte
maandag 30 augustus 2010
Leven
Als water zacht kabbelend van de bron,
of razend, tierend in het midden van de stroom
Dagen, slechts druppels één voor één
dinsdag 24 augustus 2010
Afscheid
Pater Bellemakers heeft de gave van het woord. Heel intens. Altijd ging ik ‘geraakt’ en diep onder de indruk naar huis. De preek of de verkondiging was altijd diepgaand, actueel, liefdevol en heel inspirerend.
Maar nu is dat voorbij.
In een volle kerk werd het afscheid gevierd met een speciale eucharistieviering. Woorden van dank werden uitgesproken. Dankbaar, maar ook verdrietig om het wel begrijpelijke vertrek. Maar zoals Prediker o.a. zegt: Er is een tijd voor werken en een tijd voor rusten. Die tijd is nu voor Wiel aangebroken. Rust die ik hem van harte gun.
de Levende doe zijn aangezicht over u lichten
en zij u genadig.
De Levende verheffe zijn aangezicht over u
en geve u vrede.
donderdag 12 augustus 2010
Voorbereiding
dinsdag 10 augustus 2010
Boek
Even bijpraten
donderdag 29 juli 2010
Weer terug
De liefde voor distels is even ingeruild voor deze prachtige zonnebloem.