maandag 20 december 2010

Nog 5 dagen



Foto's Cornelia Grootenboer

zondag 19 december 2010

Sneeuw



Apeldoorn allerlei.

Van 10-hoog lijkt de sneeuw niet zo dik, en er is ongetwijfeld in delen van Nederland meer sneeuw gevallen. Toch heeft het in mijn stad geleid tot grote verkeershinder. Bussen reden helemaal niet. Vanmiddag hadden we in Orpheus - onze concertzaal - een kerstconcert van het Gelders Orkest. Het ging gelukkig door maar wij konden er niet gemakkelijk komen. Wel de warme, maar ook een beetje zware laarzen gepast en bedacht of het mogelijk was te gaan lopen. Het is echter een aardig eindje, ongeveer drie kilometer door toch té veel - 15 cm - sneeuw en gladheid, en voor mijn vriendin was het te ver en te vermoeiend. Omdat we met een vriendenpaar samen kaarten hebben, informeerden we hen dat we er misschien niet zouden zijn maar het wel wilden proberen. Met hun voor de winter goed uitgeruste zware auto werden we toen zelfs helemaal van de andere kant van de stad opgehaald en na afloop weer thuis gebracht. Ontzettend aardig. Jammergenoeg had ik mijn fototoestel niet bij me. We reden door een parkachtig en bossig gebied in de stad. Het was en is er sprookjesachtig mooi. We konden heel erg genieten van een prachtig concert. Beethoven, Ouverture Egmond - Mahler, Rückertlieder en nog eens Beethoven, de 7e Symphonie. Een feest.


Inmiddels is er al weer een flink pak sneeuw gevallen. Morgen dus weer voorzichtig aan doen.

dinsdag 7 december 2010

Van Advent naar Kerstmis


Een overweging, of een gedicht dat ik vond in het boek van
Hans Stolp: Jezus van Nazareth - Esoterisch Bijbellezen.


***
Wees voorbereid

Wees voorbereid op wat er komen gaat:
die grote, goddelijke kracht
die zich met ons verbinden wil
en ons bewonen gaat.
Wees voorbereid.

Ga in tot het hart en lees wat je geheimen zijn,
je heimelijke verlangens, je verborgen agenda.
Zuiver de ruimte van het hart,
bouw er een altaar, een heilige plek van brandende liefde,
opdat de goddelijke kracht in jou verblijfplaats vindt
wanneer zij tot ons komt, van God,
van louter liefde vervuld.

Kniel neer en bid voor moeder Aarde,
Bid voor al de dieren, onze zusters, onze broeders.
Bid voor alle mensen, die je goed doen, die je kwaad doen,
opdat je hen dienen zult met onvoorwaardelijke liefde.
Bid opdat je liefde wordt en bent.
Zie in stilte het gezicht van Christus
die ons nadert, tot ons komt.

Open je hart en voel alle zintuigen van het hart,
hoe hoge krachten ons omstromen.
Omhul je in deemoed met het gewaad van de eenvoud,
bekleed jezelf met zuiverheid, oefen je in onbaatzuchtige liefde,
laat alle bezit los, durf te leven in overgave, in vertrouwen,
durf te leven zonder zekerheid.

Misschien vindt God ons dan bereid.
***

Dit sluit helemaal aan bij wat de mysticus, meester Eckehart zegt:
‘Als Jezus, die de Christus wordt, niet ook in jou geboren wordt, is hij voor niets geboren.’
Hoe geven we gehoor aan die oproep?
Bedoelt meester Eckehart misschien dat kerstmis niet alleen het vieren van Jezus’geboorte is, maar het vieren van die van ons, door Hem.
De komst van Jezus in ons eigen leven, in ons innerlijk.
Geboren worden is opnieuw beginnen.
Vieren we elk jaar dat ‘opnieuw beginnen’ omdat we verzuimd hebben om Jezus in ons opnieuw geboren te laten worden?
We blijven vieren tot in ieder van ons Jezus aanwezig is, om het Christusbewustzijn in ons te doen groeien.
Elke dag wordt ons aangereikt om die keus te maken.

woensdag 24 november 2010

'Ont'hand


Al een paar weken behoorlijk onthand. Mijn rechter hand heeft een paar breukjes opgelopen door een val met mijn Sachsonette (vroeger heette dat een Spartamet). Gladde bladeren, slippen en tegensturen en de stoeprand die me deed vallen. Regenjas geheel aan flarden en hand bezeerd. Er waren een scheur in een middenhandsbeentje en een breuk in mijn handwortelbeentje op de foto te zien. Van half vier 's middags tot acht uur 's avonds in het ziekenhuis vertoefd. Er kwamen diverse ambulances met meer urgente situaties binnen en ja die gaan voor. Het was wel lang wachten.
Dus gips tot de elleboog. Knap lastig en in het begin was het behoorlijk pijnlijk.
Met zwaar gips naar huis met de bus. Ik was hobbelend nog met de S. naar het ziekenhuis gereden omdat er even niemand was om me te brengen. Ik verwachtte ook niet dat ik in het gips zou gaan. Misschien een tape of bandage maar nee. Je mag en kan met gips ook niet op de fiets van de verzekering heb ik me laten vertellen en het ging ook niet meer.
Iemand heeft gelukkig de S. met een grote auto opgehaald.
En daar zit je dan. Nu ben ik wel rechts maar vooral dubbelhandig en dat is wel prettig omdat ik niet voor 100% onthand ben. Toch zijn er veel situaties die om twee handen vragen en dat maakt het niet aangenaam. Vooral mijn schouders (die toch al niet zo goed zijn) worden extra belast. Als je alleen bent kun je niet alles gewoon blijven doen en is hulp onmisbaar. Er gaat veel tijd zitten in de gewoonste dingen en het is veel vermoeiender.
Wat is het toch geweldig dat een mens normaal gesproken de beschikking heeft over twee handen, twee voeten enz. Je wordt met je neus op de feiten gedrukt dat alles niet zo vanzelfsprekend is.
Al twee keer nieuw (kunststof)gips gekregen. Voorlopig nog veertien dagen. Daarna zie ik wel weer wat er dan nog moet gebeuren. Na de foto zal blijken of het weer goed is daar binnenin. Anders weer gips of een bandage? Voor een breuk staat al gauw zes weken gips. Ik hoop het niet.
Schilderen en het iconen schrijven zit er voorlopig niet in. De precisie zal nog wel even weg zijn.
Iets dat ik heel jammer vind.
Maar ach ik heb nog veel leeswerk en een paar leuke computerwerkjes te doen, dat moet wel met één hand en duurt dus lang. Daar besteed ik dan mijn tijd maar aan.
Ik ga ook maar weer eens blogs bekijken en ik ben op zoek naar een paar familieleden die in Amerika wonen.
Genoeg te doen dus.

dinsdag 2 november 2010

Vergane Zomer


De zomer is echt voorbij,
de laatste mooi gekleurde bladeren vallen nu van de bomen.
Voor vlinders is het nu echt te koud.
De verwarming brandt.
Lekker binnen, maar af en toe een lekkere wandeling tegen de wind in.
Kraag op, de herfst is ook mooi.

donderdag 28 oktober 2010

Rekenen

Wist je dat......

111,111,111 x 111,111,111
=
12,345,678,987,654,321 ?


zondag 24 oktober 2010

woensdag 20 oktober 2010

Iconen schrijven

Aartsengel Michaël-Christus Pantocrator-Aartsengel Gabriël
Met deze drie iconen ben ik nu bezig.
De twee aartsengelen komen aan weerszijden van een opgestane Christus, die ik later ga schrijven.
De stijl is redelijk hetzelfde, de kleuren harmoniëren en zijn enigszins tegengesteld.
Daarom deze keus als pendanten van elkaar.
De kleine afbeelding: Christus Pantocrator maak ik nu tussendoor omdat dat een cadeautje voor iemand wordt.
Het gaat niet allemaal erg vlot, maar vanavond gelukkig goede aanwijzingen gekregen.
Mijn leraren bemoedigden me en zeiden dat ik te kritisch ben.
Het resultaat was toch goed genoeg om door te gaan.
Ik had daar mijn twijfels over en dacht dat ik weer helemaal opnieuw zou moeten beginnen.
Een pak van mijn hart dat al mijn werk niet voor niets was geweest.
Want een monnikenwerk is het zeker.
In een later stadium laat ik de voortgang weer zien.
Bij mijn eerdere icoon heb ik de stappen al eens verteld en die herhaling is niet nodig.
( Zie: Schilderen - iconen / Icoon fase 1 t/m 15 )
Wordt vervolgd.

vrijdag 8 oktober 2010

Grafeen

Grafeen is een enkellaagsvlak van koolstofatomen, het is sterker dan staal, geleid beter dan silicium en de hoge transparantie maken het één van de meestbelovende materialen van de laatste 10-20 jaar.

Van grafeen had ik nog nooit gehoord. Toen ik hoorde dat Andre Geim samen met Konstantin Novoselov de Nobelprijs voor natuurkunde had gekregen voor hun onderzoek naar de eigenschappen van grafeen was ik verbijsterd.

Eind jaren 70 heb ik een aanzet gemaakt voor een futuristisch verhaal over een ronde stad. De wanden in de binnen- en buitenring van die stad bestonden uit een laag van doorzichtig materiaal van 1 atoom dik met de eigenschappen die nu aan grafeen worden toegedicht. Mijn samenstelling was echter iets ingewikkelder, maar ik was er van overtuigd dat het ooit zou bestaan.
In die tijd ontwierp ik ook allerlei modellen van huizen (waaronder natuurlijk ook mijn eigen droomhuis) en de ronde stad werd uit het schetsen geboren. Ik bedacht nieuwe toepassingen van mijn nieuwe materiaal waardoor de hele stad van energie werd voorzien.

Ik denk dat ik het klad, want helemaal uitgewerkt was het nog niet, weer eens ga opzoeken. Misschien wordt het dan toch nog eens een echt verhaal. Er moet trouwens nog veel aan gerekend worden want hoewel ik het futuristisch en raadselachtig bedoel moet het tegelijkertijd ook logisch zijn. Althans zo had ik het bedacht.

Grafeen, ik weet niet of dat precies in mijn verhaal past. Misschien kan mijn materiaal ook nog eens bestudeerd worden. Lukt dat niet dan is grafeen een goede vervanger. Jammer dat ik het niet heb ontdekt. Maar ja ik ben dan ook geen natuurkundige.

Ja, ik was verbijsterd en verrast dat mijn vooruitziende blik dit materiaal heeft opgeleverd.

dinsdag 14 september 2010

Welterusten

Foto: Cornelia Grootenboer

Nun sich der Tag geëndet hat
und keine Sonn mehr scheint,
schläft alles, was sich abgematt'
und was zuvor geweint.

Bach BWV 396

CD's voor Georgië

Graag vraag ik aandacht voor het volgende:

Uw cd’s naar Georgië
De Klassieken houdt een inzamelingsactie voor het klassieke radiostation Muza in Georgië.
Het radiostation kampt met een tekort aan cd's.
Muza heeft geen budget om het archief uit te breiden.

Via het radioprogramma en de website van de Avro, roepen we iedere klassieke muziekliefhebber op om cd's in te sturen.
Dirigent Jaap van Zweden heeft het startsein gegeven voor de actie.
In Blaricum overhandigde hij als eerste zijn cd's aan Maartje van Weegen.
De Klassieken hoopt met de actie vele cd's in Georgië te kunnen bezorgen om zo het archief ruim aan te vullen.
Luisteraars kunnen klassieke cd's ongefrankeerd naar de AVRO sturen.
Maartje van Weegen zal de cd's persoonlijk overhandigen aan first lady Sandra Roelofs, de Nederlandse oprichter van Muza en tevens de vrouw van de Georgische president Micheil Saakasjvili.
In Tblisi (Georgië) presenteren Maartje van Weegen en Sandra Roelofs vervolgens samen een uitzending van De Klassieken.

Wilt u met de actie meedoen, dan kunt u uw cd's (tot 10 kg) ongefrankeerd sturen naar onderstaand adres:

AVRO De Klassieken
Antwoordnummer 20999
1200 VX Hilversum

donderdag 9 september 2010

woensdag 8 september 2010

Pech

Vanavond de eerste les "Iconen schrijven II"gevolgd.
De voorbewerkte plank zou van bladgoud worden voorzien. Daar gaan veel handelingen aan vooraf. Het luistert nogal nauw hoe de mixtion opgebracht wordt. Dit voor de hechting van het bladgoud. Het lijkt dan goed, maar vanavond was ik niet tevreden. Het goud er wel opgebracht (een kunst op zich) maar ik vind het niet mooi strak. Ik zal eens nagaan hoe het er weer afgehaald kan worden en ga ik het over doen.
Jammer, maar beter nu in deze fase alles in orde brengen dan later spijt hebben dat het niet naar mijn zin is. Het vele werk eraan is dan voor niets gedaan.

woensdag 1 september 2010

Een heilig soort gevogelte

Ja, ik moet er steeds een beetje om lachen. Toon Hermans noemt in het lied "M'n Engel Gabriël" de engel: Een heilig soort gevogelte. Het lied zelf is ernstig en nostalgisch, maar hoe verzint hij deze benaming. Grandioos. Nu ik de plank weer aan het prepareren ben om de icoon van Gabriël te gaan schrijven denk ik steeds aan dat heilige soort gevogelte. Het opbrengen van de levkaslaag gaat moeizaam. maar Toon's benaming doet me glimlachen en lukt het uiteindelijk altijd.

Wordt vervolgd.

maandag 30 augustus 2010

Leven

Als water zacht kabbelend van de bron,

of razend, tierend in het midden van de stroom

en eindigend in de zee,
zo verglijden de dagen van het leven.

Dagen, slechts druppels één voor één

constante stroom tot volheid.
Foto's Internet
Gedicht C.Gr.

dinsdag 24 augustus 2010

Afscheid

Zaterdagmidddag hebben heel veel mensen afscheid genomen van pater Wiel Bellemakers. Pater Bellemakers heeft in Hoenderloo meer dan 40 jaar de eucharistie vieringen voor het toeristenpastoraat en voor de Hoenderloose gemeenschap verzorgd. Uit alle windstreken waren mensen gekomen die in die 40 jaar aanwezig waren geweest in de vieringen. Als toerist of bewoner van een tweede huisje of via de campings hebben zij de kleine Heldringkerk gevonden en zijn er niet meer weggegaan.


Sommigen hebben zelfs, bijvoorbeeld uit de Randstad, hun kinderen laten dopen, de Heilige Communie of het Vormsel laten toedienen door pater Bellemakers.
Nog niet heel lang kwam ik ook in deze kerk. Mijn vriendin kent Wiel al meer dan 35 jaar maar wist lange tijd niet dat hij in Hoenderloo voorging en ik ging mee. Ik begrijp heel goed dat als je hier eenmaal was geweest je nergens anders meer wilde ‘kerken’. Ikzelf ook niet. Wat was daar dan zo bijzonder? In ieder geval werd er veel gezongen. De viering zelf ging natuurlijk volgens de regels van de liturgie. Uit andere kerken kwam ik soms onvervuld weer thuis. De preek was meestal een herhaling van de lezing in iets andere bewoordingen.
Pater Bellemakers heeft de gave van het woord. Heel intens. Altijd ging ik ‘geraakt’ en diep onder de indruk naar huis. De preek of de verkondiging was altijd diepgaand, actueel, liefdevol en heel inspirerend.
Maar nu is dat voorbij.
In een volle kerk werd het afscheid gevierd met een speciale eucharistieviering. Woorden van dank werden uitgesproken. Dankbaar, maar ook verdrietig om het wel begrijpelijke vertrek. Maar zoals Prediker o.a. zegt: Er is een tijd voor werken en een tijd voor rusten. Die tijd is nu voor Wiel aangebroken. Rust die ik hem van harte gun.
In restaurant ‘Rust een Weinig’ (ja echt) was gelegenheid persoonlijk afscheid te nemen. Zeer velen maakten daar gebruik van. De RK-gemeenschap Hoenderloo heeft een herinneringsboek samengesteld uit verzamelde, persoonlijke herinneringen of wensen van alle mensen die de pater kennen. Een cadeau werd aangeboden, een royale gift voor een project van de Lazaristen in China. Met koffie en vlaai (de pater komt oorspronkelijk uit Limburg) en een glaasje was het afscheid daar. Met pijn in het hart en een beetje stilletjes zijn we naar huis gegaan.
De Levende zegene en behoede u
de Levende doe zijn aangezicht over u lichten
en zij u genadig.
De Levende verheffe zijn aangezicht over u
en geve u vrede.

生活祝福你
生活使他的臉光照你
他們有憐憫
現場拉起他的臉上
你身上並賜你平安。


Dat wens ik je toe.
Het allerbeste Wiel, ik zal je missen.
Foto's C.Gr.

donderdag 12 augustus 2010

Voorbereiding

Vandaag mijn laatste kleur pigment te pakken kunnen krijgen. Oxyd geel. Het is een heel mooie kleur geel die nog niet in mijn sortering zat. Twee andere kleuren geel waren nogal opzichtig. Helaas moest ik hier 100 gr. van nemen. Een hoeveelheid waar je heeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel iconen mee kunt schilderen. Het lukt me dus echt niet meer om dat op te maken.

Deze week zal ik echt moeten gaan beginnen om mijn planken te prepareren. Een flinke klus en nog erg stoffig ook als ik het glad moet schuren. In een bouwmarkt kon ik een kwart plaat MDF kopen. 122 x 61 cm. Dat is al een flink formaat. De zaagmedewerker was zo aardig om mij geen kosten te berekenen voor de grote hoeveelheid zaagsneden.



Voor elk maatje heb ik al iets in gedachten. Ik begin met drie iconen. Eén ga ik weer schrijven bij mijn leraar. Aan de andere twee wil ik thuis werken. Ik heb er zin in.

Wordt vervolgd.

dinsdag 10 augustus 2010

Boek

Zoals ik al eerder eens schreef ben ik gefascineerd door "De Gulden Snede". In het museum Catharijne Convent in Utrecht, waar ik heen ging om iconen te zien maar veel goud aantrof en geen iconen, stond een boek in de museumwinkel met de titel "De geheime code". Als ondertitel: De gulden snede als goddelijke verhouding in kunst, natuur en wetenschap. En ja, natuurlijk kon ik dat niet laten staan. Het was trouwens te koop voor een onbegrijpelijke lage prijs.
Hoewel ik al het een en ander weet van de gulden snede zetten de hoofdstukken in dit boek me weer heel nieuwsgierig aan om dit te bestuderen.
Bijvoorbeeld: Pythogoras en het geheim van getallen, daar weet ik al veel van. Getallenreeksen van Fibonacci = ?
In de architectuur, kunst en muziek (de stradivarius is hiervan een perfect voorbeeld) is de gulden snede al bekender.
Als voorbeeld in de architectuur:
De kathedraal van Chartes werd tussen 1194 en 1260 gebouwd. De architect is onbekend, maar de spanwijdte van het schip was de grootste van die tijd. Niemand weet hoe de bouwers de spanwijdte hebben berekend, niemand weet waarom ze geloofden dat het zou werken. Het ontwerp van het interieur is echter precies gebaseerd op een vijfpuntige ster en belichaamt de gulden snede. Dat is toch heel frappant. En zo zijn er nog meer voorbeelden.
In de natuur is het een wonder, in de wetenschap logisch en in de mystiek heel bijzonder, waarin macrokosmos en microkosmos in elkaar grijpen.

In de tijdbalk van mensen die belangrijke ontdekkingen hebben gedaan over de gulden snede staan veel geleerden: Phidias, Plato, Euclides, Fibonacci, Luca Pacioli, Kepler, Charles Bonnet, Martin Ohm, Edouard Lucas, Mark Barr en Roger Penrose. Mark Barr gaf de verhouding van de gulden snede de Griekse letter Φ, Phi, de eerste letter van de naam Phidias.

Er zou nog veel meer over te vertellen zijn maar nu ga ik het eerst bestuderen. Heerlijk!

Even bijpraten


Dit was een heel groot boeket, dat valt hier niet zo erg op
maar het bracht meteen veel zon in mijn hart.
Niet zo gek natuurlijk want het was van mijn lieve vriendin.

Inmiddels zijn er al wéér twee weken voorbij. De tijd gaat snel. Waarom zolang afwezig.

Toen ik bezig was met de voorbereidingen voor mijn feestje in juli werd ik overvallen door heel veel pijn. Uiteraard de huisarts geraadpleegd en deze heeft nogal wat vaart gezet om onderzoek te doen. Door specialist vrij zware antibiotica voorgeschreven gekregen. Ik kon daar weer eens niet tegen en moest anti-allergie middelen slikken. Daarna een zeer pijnlijk onderzoek, fifty-fifty kans, goed of slecht. Het leek er even op dat mijn feestje niet door zou kunnen gaan. Wat te doen.

Mijn hoofd was zo vol dat ik te leeg was om te schrijven op mijn blog. Dat klinkt gek maar zo voelde het wel. Ik heb in die tijd wel een aantal blogs gevolgd, waar ik moed uit kon putten. Ook gesprekken met mijn lieve vriendin en telefoontjes van belangstellenden hebben me goed gedaan. Ik realiseerde me twee dingen. Of de uitslag is goed, dan zou ik dubbel feest hebben. Of het was niet goed, dan zou ik tenminste nog een fijn feest hebben en er daarna met kracht aan beginnen om het op te lossen. Ik besloot dus om door te gaan. Ik heb me laten verwennen door een cateringbedrijf allerlei lekkere dingen te laten maken. Te zorgen dat ik niet met een bende afwas zou zitten enzo. Alles perfect geregeld. De uitslag was maar een paar dagen voor de betreffende datum. 'Mevrouw het is geen slecht nieuws.' Nog niet alles was goed maar niets schokkends meer.
Dan kun je dus heel blij vieren.
Ik had nogal wat mensen uitgenodigd. Het was heerlijk druk en aangenaam van sfeer. Al mijn lieve familie, vrienden en kennissen waren er.
Het werd een fantastische dag.
Ik ben erg verwend. Veel post, cadeautjes, geld en bonnen en hulp en vooral veel liefs. Wat wil een mens nog meer aan het begin van een nieuw levensjaar. Je gedragen voelen door zoveel lieve mensen geeft je een heerlijk gevoel.

donderdag 29 juli 2010

Weer terug

Foto: Cornelia Grootenboer
Na ruim vijf weken ben ik weer terug.
In vijf weken kan er veel gebeuren, daar later meer over.
De liefde voor distels is even ingeruild voor deze prachtige zonnebloem.

maandag 21 juni 2010

Mijn liefde voor distels





Foto's: Cormelia Grootenboer

zondag 13 juni 2010

Bloemen, bloemen en nog eens bloemen















Foto's Cornelia Grootenboer
En... ik geniet van al die bloemen om mij heen!

Iconen

Het wordt tijd voor een nieuwe icoon.
Dat wordt de engel Gabriël.
Wordt vervolgd!

Icoon Eindfase 15 - Waslaag aangebracht

Is er verschil te zien tussen deze twee iconen?
De bovenste is voorzien van 2 lagen bijenwas.
De onderste is nog niet afgewerkt.

maandag 7 juni 2010

Impressie Park

Ja, de dactylorhiza weer gevonden.
Binnenkort ga ik weer kijken of de bloem al uitkomt.
Smeerwortel
Lissen - Dotterblad - Meerkoet

Lupinen en Margrieten

Vlier

Weigelia

?

Wild Roosje

Roosjes

Madeliefjes
Wie het kleine niet eert.....
Foto´s: Corrie Grootenboer