'Ont'hand

Al een paar weken behoorlijk onthand. Mijn rechter hand heeft een paar breukjes opgelopen door een val met mijn Sachsonette (vroeger heette dat een Spartamet). Gladde bladeren, slippen en tegensturen en de stoeprand die me deed vallen. Regenjas geheel aan flarden en hand bezeerd. Er waren een scheur in een middenhandsbeentje en een breuk in mijn handwortelbeentje op de foto te zien. Van half vier 's middags tot acht uur 's avonds in het ziekenhuis vertoefd. Er kwamen diverse ambulances met meer urgente situaties binnen en ja die gaan voor. Het was wel lang wachten.
Dus gips tot de elleboog. Knap lastig en in het begin was het behoorlijk pijnlijk.
Met zwaar gips naar huis met de bus. Ik was hobbelend nog met de S. naar het ziekenhuis gereden omdat er even niemand was om me te brengen. Ik verwachtte ook niet dat ik in het gips zou gaan. Misschien een tape of bandage maar nee. Je mag en kan met gips ook niet op de fiets van de verzekering heb ik me laten vertellen en het ging ook niet meer.
Iemand heeft gelukkig de S. met een grote auto opgehaald.
En daar zit je dan. Nu ben ik wel rechts maar vooral dubbelhandig en dat is wel prettig omdat ik niet voor 100% onthand ben. Toch zijn er veel situaties die om twee handen vragen en dat maakt het niet aangenaam. Vooral mijn schouders (die toch al niet zo goed zijn) worden extra belast. Als je alleen bent kun je niet alles gewoon blijven doen en is hulp onmisbaar. Er gaat veel tijd zitten in de gewoonste dingen en het is veel vermoeiender.
Wat is het toch geweldig dat een mens normaal gesproken de beschikking heeft over twee handen, twee voeten enz. Je wordt met je neus op de feiten gedrukt dat alles niet zo vanzelfsprekend is.
Al twee keer nieuw (kunststof)gips gekregen. Voorlopig nog veertien dagen. Daarna zie ik wel weer wat er dan nog moet gebeuren. Na de foto zal blijken of het weer goed is daar binnenin. Anders weer gips of een bandage? Voor een breuk staat al gauw zes weken gips. Ik hoop het niet.
Schilderen en het iconen schrijven zit er voorlopig niet in. De precisie zal nog wel even weg zijn.
Iets dat ik heel jammer vind.
Maar ach ik heb nog veel leeswerk en een paar leuke computerwerkjes te doen, dat moet wel met één hand en duurt dus lang. Daar besteed ik dan mijn tijd maar aan.
Ik ga ook maar weer eens blogs bekijken en ik ben op zoek naar een paar familieleden die in Amerika wonen.
Genoeg te doen dus.