Ja, ik moet er steeds een beetje om lachen. Toon Hermans noemt in het lied "M'n Engel Gabriël" de engel: Een heilig soort gevogelte. Het lied zelf is ernstig en nostalgisch, maar hoe verzint hij deze benaming. Grandioos. Nu ik de plank weer aan het prepareren ben om de icoon van Gabriël te gaan schrijven denk ik steeds aan dat heilige soort gevogelte. Het opbrengen van de levkaslaag gaat moeizaam. maar Toon's benaming doet me glimlachen en lukt het uiteindelijk altijd.
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten