Twee keer in een week naar een concert gaan lijkt veel. Deze keer was Het Gelders Orkest, onder leiding van vaste gastdirigent Nikolai Alexeev, weer present in onze concertzaal Orpheus. En vrijdagavond wederom genoten.
"Meesterpianist Jean-Yves Thibaudet was de afgelopen decennia regelmatig bij Het Gelders Orkest te gast. -'Wat hij aan timbres uit de snaren van de piano weet te halen'- aldus de Volkskrant 'grenst aan het ongelooflijke.' "
"Meesterpianist Jean-Yves Thibaudet was de afgelopen decennia regelmatig bij Het Gelders Orkest te gast. -'Wat hij aan timbres uit de snaren van de piano weet te halen'- aldus de Volkskrant 'grenst aan het ongelooflijke.' "
Dit keer zou de fijnzinnige Fransman zijn kwaliteiten laten zien in een werk dat bekend staat als een 'symfonie met obligaat piano': het Tweede pianoconcert van Johannes Brahms.
Helaas heeft de pianist aangegeven onvoldoende tijd te hebben om dit meesterwerk op zijn niveau te kunnen uitvoeren. Een aangepast programma, ook met Brahms, was echter van zo'n hoge kwaliteit dat men al vlug vergat dat men voor het grote werk van Brahms kwam.
Het HGO speelde van Brahms: Tragische Ouvertüre, opus 81. Gevolgd door Thibaudet met Pianoconcert nr. 2 in A van Franz Liszt. Als toegift speelde de pianist, om het leed wat te verzachten, aldus Thibaudet, Intermezzo in A van Brahms. Onvoorstelbaar mooi. Na de pauze: Antonin Dvorzák Symfonie nr. 6 in D, opus 60. Vooral het Adagio was van een ontroerende schoonheid.
Van Brahms naar Dvorzák is een logisch bruggetje. Brahms wierp zich op als een belangrijke promotor van zijn jonge Boheemse vriend. De 6e symfonie heeft dan ook wel een paar Brahmsiaanse trekjes.
Het verschil tussen het vorige concert met Anima Eterna en dit concert was vooral het verschil in klank. AE speelt op 'oude' instrumenten, maar niet minder virtuoos.
Het Gelders Orkest speelde geweldig en Brahms is prachtig. Als ik dus zeg dat ik heb genoten dan is dat erg voorzichtig gezegd.
Helaas heeft de pianist aangegeven onvoldoende tijd te hebben om dit meesterwerk op zijn niveau te kunnen uitvoeren. Een aangepast programma, ook met Brahms, was echter van zo'n hoge kwaliteit dat men al vlug vergat dat men voor het grote werk van Brahms kwam.
Het HGO speelde van Brahms: Tragische Ouvertüre, opus 81. Gevolgd door Thibaudet met Pianoconcert nr. 2 in A van Franz Liszt. Als toegift speelde de pianist, om het leed wat te verzachten, aldus Thibaudet, Intermezzo in A van Brahms. Onvoorstelbaar mooi. Na de pauze: Antonin Dvorzák Symfonie nr. 6 in D, opus 60. Vooral het Adagio was van een ontroerende schoonheid.
Van Brahms naar Dvorzák is een logisch bruggetje. Brahms wierp zich op als een belangrijke promotor van zijn jonge Boheemse vriend. De 6e symfonie heeft dan ook wel een paar Brahmsiaanse trekjes.
Het verschil tussen het vorige concert met Anima Eterna en dit concert was vooral het verschil in klank. AE speelt op 'oude' instrumenten, maar niet minder virtuoos.
Het Gelders Orkest speelde geweldig en Brahms is prachtig. Als ik dus zeg dat ik heb genoten dan is dat erg voorzichtig gezegd.
Thibaudet speelde dit Intermezzo heel mooi, maar van hem heb ik geen opname kunnen vinden, maar deze van Georgian Ion is ook mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten