vrijdag 5 juni 2009

Wachters van deze tijd

Wachters van de tijd.
Wat zijn wachters, wie zijn wachters? Een wachter van de tijd is iemand die waakzaam is en attent op de tekenen van deze tijd. Iemand die iets in het vooruitzicht heeft, die de hoop nog niet heeft verloren, die de vragen van ons allen durft beantwoorden met hoop op een goede afloop. Geloof er maar in, eens kan het goed komen zal hij zeggen.
'Hoe ver is de nacht,
hoe ver wachter, hoe ver is de nacht?
De morgen kómt, zegt de wachter,
maar nog is het nacht'.
Eén van de inzichten in onze tijd is dat we onderling van elkaar afhankelijk zijn en betrokken moeten zijn op elkaar. Miljoenen mensen delen nu toch de overtuiging dat elk verschil in ras, natie of geloof geslecht moet worden om nog in een leefbare wereld te kunnen leven. In een tijd waar tegenstellingen in de wereld en in Nederland steeds scherper worden is het moeilijk om sprankjes hoop te blijven zien. Toch gebeurt er veel meer dan we op dit moment weten.
Wat we nodig hebben zijn verzoenende vredesgroepen. Vooral het in dialoog gaan met groepen van verschillende religieuze en etnische achtergrond.
Israel en Palestina.
In het blad 'PALET voor Kunst - Kijken - Doen' kwam ik afbeeldingen tegen van een graffitikunstenaar Bansky. Graffiti op de muur tussen Israel en Palestina. Schrijnend! Ik kan alleen maar aan Israel denken zonder pijn in mijn hart als ik aan het project Neve Shalom - Wahat al-Salam denk.
Vreedzaam samen gaan.
Er is een prachtig voorbeeld van ‘vreedzaam samen gaan’. Het project dat in Israël is opgezet door pater Bruno Hussar: Neve Shalom, in het Hebreeuws, Wahat al-Salam in het Arabisch. Dit betekent Oase van Vrede.
Pater Bruno, geboren in Cairo in 1911, als André Hussar uit niet-praktiserende Joodse ouders, is Engels, Frans en Italiaans opgevoed. Terwijl hij in Parijs studeerde heeft een mystieke ervaring hem tot het katholicisme gebracht en werd hij later zelfs Dominicaner monnik. In 1953 kwam hij naar Israël en werd later genaturaliseerd als Israëlisch staatsburger.
‘Ik ben werkelijk een Christen en priester, Ik ben werkelijk een Jood en Israëli. Ik voel me misschien geen Egyptenaar maar toch heel dicht bij Arabische mensen die ik ken en waar ik van houd. Het is geen gemakkelijke combinatie.’ In een droom ziet hij deze mix tot uiting komen in een samen gaan van Joden, Christenen en Moslims in één gemeenschap. Een jaar lang heeft pater Bruno Hussar in een omgebouwde container gebeden en gemediteerd over zijn plan. Ik heb een deal met God gesloten zegt hij. Als binnen een jaar niemand zich aanmeldt om deel te nemen aan dit vredesproject dan stop ik er mee. Eerst kwam een Palestijns echtpaar en vervolgens een Israëlisch gezin en langzaam maar zeker kwamen er meer gezinnen bij. Inmiddels is er een wachtlijst.
‘Vrede’ moet je leren.
Temidden van een samenleving waar mensen discrimineren en gediscrimineerd worden, bewijzen de bewoners van Neve Shalom / Wahat al-Salam dat het ook anders kan: samen leven op basis van volstrekte gelijkwaardigheid en wederzijds respect.
In de nederzetting is zelfbestuur met totale onafhankelijkheid van welke politieke of religieuze groepering dan ook. Alles wordt samen gedaan. Besluitvorming en Werk.
Op de School voor Vrede die in 1979 is gesticht hebben sindsdien al meer dan 10.000 leerlingen van Joodse en Arabische scholen uit heel Israël elkaar ontmoet. Er wordt gediscussieerd en er komen openingen in scheidsmuren.
Hoop
Wanneer vrede in zekere mate in de wereld is hersteld, wanneer religieuze instellingen en politieke groeperingen beginnen aan een grote schoonmaak dan kunnen we voorzichtig hopen op verbetering voor allen.
Tekenen van Hoop?
In het lied van Huub Oosterhuis klinkt de hoop reeds door.
‘Blijf niet staren op wat vroeger was.
Sta niet stil in het verleden.
Ik, zegt Hij, ga iets nieuws beginnen.
Het is al begonnen, merk je het niet’.

Wie is de wachter van deze tijd?

Die muur, die afschuwelijke muur, wanneer zal deze, zoals de Berlijnse muur, niet door regeringen maar door de mensen zelf neergehaald worden?

Wanneer....wanneer.....wanneer.....wanneer.....wanneer ?????????????????????????????????

2 opmerkingen:

  1. Wat een mooi log weer Cor.
    Ik was dus ook bij de Dalai Lama en hij draagt ook altijd zijn steentje bij. Verteld aan ieder begin van de lessen of lezingen weer hoe belangrijk het is je eigen traditie te volgen. Dat ieder traditie de compassie in zich heeft en dat het daarom gaat.
    Zo kunnen wij, ieder voor zich door met compassie te leven ons steentje bijdragen en een wachter van deze tijd zijn

    BeantwoordenVerwijderen
  2. nou ik vond dit erg mooi om te lezen Cornelia

    BeantwoordenVerwijderen