Leven

Als water zacht kabbelend van de bron,

of razend, tierend in het midden van de stroom

en eindigend in de zee,

zo verglijden de dagen van het leven.

Dagen, slechts druppels één voor één

constante stroom tot volheid.

Foto's Internet

Gedicht C.Gr.

Afscheid

Zaterdagmidddag hebben heel veel mensen afscheid genomen van pater Wiel Bellemakers. Pater Bellemakers heeft in Hoenderloo meer dan 40 jaar de eucharistie vieringen voor het toeristenpastoraat en voor de Hoenderloose gemeenschap verzorgd. Uit alle windstreken waren mensen gekomen die in die 40 jaar aanwezig waren geweest in de vieringen. Als toerist of bewoner van een tweede huisje of via de campings hebben zij de kleine Heldringkerk gevonden en zijn er niet meer weggegaan.

Sommigen hebben zelfs, bijvoorbeeld uit de Randstad, hun kinderen laten dopen, de Heilige Communie of het Vormsel laten toedienen door pater Bellemakers.

Nog niet heel lang kwam ik ook in deze kerk. Mijn vriendin kent Wiel al meer dan 35 jaar maar wist lange tijd niet dat hij in Hoenderloo voorging en ik ging mee. Ik begrijp heel goed dat als je hier eenmaal was geweest je nergens anders meer wilde ‘kerken’. Ikzelf ook niet. Wat was daar dan zo bijzonder? In ieder geval werd er veel gezongen. De viering zelf ging natuurlijk volgens de regels van de liturgie. Uit andere kerken kwam ik soms onvervuld weer thuis. De preek was meestal een herhaling van de lezing in iets andere bewoordingen.
Pater Bellemakers heeft de gave van het woord. Heel intens. Altijd ging ik ‘geraakt’ en diep onder de indruk naar huis. De preek of de verkondiging was altijd diepgaand, actueel, liefdevol en heel inspirerend.
Maar nu is dat voorbij.
In een volle kerk werd het afscheid gevierd met een speciale eucharistieviering. Woorden van dank werden uitgesproken. Dankbaar, maar ook verdrietig om het wel begrijpelijke vertrek. Maar zoals Prediker o.a. zegt: Er is een tijd voor werken en een tijd voor rusten. Die tijd is nu voor Wiel aangebroken. Rust die ik hem van harte gun.

In restaurant ‘Rust een Weinig’ (ja echt) was gelegenheid persoonlijk afscheid te nemen. Zeer velen maakten daar gebruik van. De RK-gemeenschap Hoenderloo heeft een herinneringsboek samengesteld uit verzamelde, persoonlijke herinneringen of wensen van alle mensen die de pater kennen. Een cadeau werd aangeboden, een royale gift voor een project van de Lazaristen in China. Met koffie en vlaai (de pater komt oorspronkelijk uit Limburg) en een glaasje was het afscheid daar. Met pijn in het hart en een beetje stilletjes zijn we naar huis gegaan.

De Levende zegene en behoede u
de Levende doe zijn aangezicht over u lichten
en zij u genadig.
De Levende verheffe zijn aangezicht over u
en geve u vrede.

生活祝福你

生活使他的臉光照你

他們有憐憫

現場拉起他的臉上

你身上並賜你平安。

Dat wens ik je toe.

Het allerbeste Wiel, ik zal je missen.

Foto's C.Gr.

Voorbereiding

Vandaag mijn laatste kleur pigment te pakken kunnen krijgen. Oxyd geel. Het is een heel mooie kleur geel die nog niet in mijn sortering zat. Twee andere kleuren geel waren nogal opzichtig. Helaas moest ik hier 100 gr. van nemen. Een hoeveelheid waar je heeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel iconen mee kunt schilderen. Het lukt me dus echt niet meer om dat op te maken.

Deze week zal ik echt moeten gaan beginnen om mijn planken te prepareren. Een flinke klus en nog erg stoffig ook als ik het glad moet schuren. In een bouwmarkt kon ik een kwart plaat MDF kopen. 122 x 61 cm. Dat is al een flink formaat. De zaagmedewerker was zo aardig om mij geen kosten te berekenen voor de grote hoeveelheid zaagsneden.

Voor elk maatje heb ik al iets in gedachten. Ik begin met drie iconen. Eén ga ik weer schrijven bij mijn leraar. Aan de andere twee wil ik thuis werken. Ik heb er zin in.

Wordt vervolgd.

Boek

Zoals ik al eerder eens schreef ben ik gefascineerd door "De Gulden Snede". In het museum Catharijne Convent in Utrecht, waar ik heen ging om iconen te zien maar veel goud aantrof en geen iconen, stond een boek in de museumwinkel met de titel "De geheime code". Als ondertitel: De gulden snede als goddelijke verhouding in kunst, natuur en wetenschap. En ja, natuurlijk kon ik dat niet laten staan. Het was trouwens te koop voor een onbegrijpelijke lage prijs.

Hoewel ik al het een en ander weet van de gulden snede zetten de hoofdstukken in dit boek me weer heel nieuwsgierig aan om dit te bestuderen.

Bijvoorbeeld: Pythogoras en het geheim van getallen, daar weet ik al veel van. Getallenreeksen van Fibonacci = ?

In de architectuur, kunst en muziek (de stradivarius is hiervan een perfect voorbeeld) is de gulden snede al bekender.

Als voorbeeld in de architectuur:

De kathedraal van Chartes werd tussen 1194 en 1260 gebouwd. De architect is onbekend, maar de spanwijdte van het schip was de grootste van die tijd. Niemand weet hoe de bouwers de spanwijdte hebben berekend, niemand weet waarom ze geloofden dat het zou werken. Het ontwerp van het interieur is echter precies gebaseerd op een vijfpuntige ster en belichaamt de gulden snede. Dat is toch heel frappant. En zo zijn er nog meer voorbeelden.

In de natuur is het een wonder, in de wetenschap logisch en in de mystiek heel bijzonder, waarin macrokosmos en microkosmos in elkaar grijpen.

In de tijdbalk van mensen die belangrijke ontdekkingen hebben gedaan over de gulden snede staan veel geleerden: Phidias, Plato, Euclides, Fibonacci, Luca Pacioli, Kepler, Charles Bonnet, Martin Ohm, Edouard Lucas, Mark Barr en Roger Penrose. Mark Barr gaf de verhouding van de gulden snede de Griekse letter Φ, Phi, de eerste letter van de naam Phidias.

Er zou nog veel meer over te vertellen zijn maar nu ga ik het eerst bestuderen. Heerlijk!

Even bijpraten

Dit was een heel groot boeket, dat valt hier niet zo erg op

maar het bracht meteen veel zon in mijn hart.

Niet zo gek natuurlijk want het was van mijn lieve vriendin.

Inmiddels zijn er al wéér twee weken voorbij. De tijd gaat snel. Waarom zolang afwezig.

Toen ik bezig was met de voorbereidingen voor mijn feestje in juli werd ik overvallen door heel veel pijn. Uiteraard de huisarts geraadpleegd en deze heeft nogal wat vaart gezet om onderzoek te doen. Door specialist vrij zware antibiotica voorgeschreven gekregen. Ik kon daar weer eens niet tegen en moest anti-allergie middelen slikken. Daarna een zeer pijnlijk onderzoek, fifty-fifty kans, goed of slecht. Het leek er even op dat mijn feestje niet door zou kunnen gaan. Wat te doen.

Mijn hoofd was zo vol dat ik te leeg was om te schrijven op mijn blog. Dat klinkt gek maar zo voelde het wel. Ik heb in die tijd wel een aantal blogs gevolgd, waar ik moed uit kon putten. Ook gesprekken met mijn lieve vriendin en telefoontjes van belangstellenden hebben me goed gedaan. Ik realiseerde me twee dingen. Of de uitslag is goed, dan zou ik dubbel feest hebben. Of het was niet goed, dan zou ik tenminste nog een fijn feest hebben en er daarna met kracht aan beginnen om het op te lossen. Ik besloot dus om door te gaan. Ik heb me laten verwennen door een cateringbedrijf allerlei lekkere dingen te laten maken. Te zorgen dat ik niet met een bende afwas zou zitten enzo. Alles perfect geregeld. De uitslag was maar een paar dagen voor de betreffende datum. 'Mevrouw het is geen slecht nieuws.' Nog niet alles was goed maar niets schokkends meer.

Dan kun je dus heel blij vieren.

Ik had nogal wat mensen uitgenodigd. Het was heerlijk druk en aangenaam van sfeer. Al mijn lieve familie, vrienden en kennissen waren er.

Het werd een fantastische dag.

Ik ben erg verwend. Veel post, cadeautjes, geld en bonnen en hulp en vooral veel liefs. Wat wil een mens nog meer aan het begin van een nieuw levensjaar. Je gedragen voelen door zoveel lieve mensen geeft je een heerlijk gevoel.