Siddhartha

Er lijkt nu al licht uit te stralen.

Helaas nu alleen nog maar van de scanner.

Morgen gaan een aantal bloggers Siddhartha bespreken en met elkaar een discussie aan. Ik ben benieuwd wat ieder er uithaalt voor zichzelf. Wat men het belangrijkste vindt en hoe ik daar dan zelf in sta.

Een van mijn favoriete passages is al heel lang:

"Ik heb altijd naar inzicht gestreefd, ik heb me steeds weer van alles afgevraagd. Ik heb de brahmanen mijn vragen voorgelegd, jaar in jaar uit, en de heilige Veda's heb ik geraadpleegd, jarenlang. Het was waarschijnlijk even goed geweest, even verstandig en even heilzaam, wanneer ik een neushoornvogel of de chimpansee mijn problemen had voorgelegd. Het enige wat mij, al lerend, steeds duidelijker wordt, is: dat men niets leren kan! Ik geloof dat hetgeen wij 'leren' noemen, feitelijk iets is wat niet bestaat. Wel is er een weten dat overal is, dat Atman is, dat in mij, in jou en in ieder ander wezen aanwezig is. En daarom begin ik hoe langer hoe meer naar de mening over te hellen dat dit weten geen grotere vijand heeft dan het willen weten, dan het leren."

De brahmanen, de Veda's en de neushoornvogel bestudeerde en vond ik hier niet maar wel beelden die te vergelijken zijn hier in onze westerse wereld.

Wat vinden anderen in het boek waardoor men eventueel (een ander) zicht krijgt op zichzelf?

Ik ga het heel diep volgen.