Na nogal wat dagen verjaardag vieren eindelijk weer in het gewone patroon. Op mijn verjaardag wilde ik eigenlijk rust hebben en een beetje vieren op een andere dag. Het liep anders en omdat ik heel blij ben met elke nieuwe dag en zeker een nieuw jaar erbij, was het tegelijkertijd ook wel weer feestelijk dat met anderen te kunnen vieren. Zeker ook omdat ik nog maar heel weinig familie heb.
Juli is op mijn kalender ruim ingevuld met vrienden, kennissen en diverse mensen die ik niet vergeten wil. Behoorlijk druk dus.
Behalve wat neven en nichten, waar ik weinig contact mee heb (zij wonen allemaal nogal ver weg) heb ik een tante van vaders zijde. Zij is de enige die ik nog heb. Zij was ook direct na mij jarig en is 85 jaar geworden. Ik zocht haar op in Hoogvliet. De moed die zij heeft om het leven te leven is verbluffend. Door MD bijna blind, diabetus patient, al haar gewrichten een ellende en nog veel meer maar toch zo positief. Ze fitnest, zwemt en gymt nog regelmatig onder begeleiding met veel doorzettingsvermogen. Loopt elke dag een rondje met de rollator op voor haar bekend terrein, anders weet ze niet meer om terug te komen. Een voorbeeld van positief leven. Oh ja, soms wordt het haar ook wel eens te veel. Maar nooit zit ze bij de pakken neer. Onvoorstelbaar knap.
Veel van toen ik klein was en me niet goed kan herinneren kan ik alleen nog aan haar vragen. Gelukkig weet ze vrijwel alles nog, we hebben dan ook weer veel herinneringen opgehaald.
Ik ben dankbaar dat ze er nog is.
Geweldig hè om zo oud te mogen worden en dan ook nog de moed erin houden. Wat een voorbeelden hè. Iedere dag leer ik ook nog steeds van mijn moeder, al was het maar geduld, nu ze steeds meer achteruitgaat.
BeantwoordenVerwijderenIk zie dat ik alweer wat in te halen heb.
@de dubbele is weg hoor.
Een verlate "verjaardagswens", Corrie.
BeantwoordenVerwijderenGaat het beter met de gezondheid?
Morgen kom ik terug om verder te lezen,
ook ik heb hier heel wat in te halen.
zomerse groeten,
ria