Verkeersles

Vanmorgen kwam er een lange rij kinderen op de fiets voorbij. Het was duidelijk wat de bedoeling was. Met fel oranje hesjes aan gingen ze beslist naar verkeersles. Geflankeerd door drie volwassenen met groene hesjes. Auto's stopten netjes tot de hele sliert voorbij was. In de bocht dichtbij mijn flat geen overbodige luxe, want men scheurt hier geregeld aardig hard door die bocht.

Verkeersles. Het deed me denken aan mijn eigen verkeersles. Zonder hesjes en met een klein aantal kinderen tegelijk en één meester. Alleen verkeersles op de fiets, lopend oversteken enzo, dat was niet opgenomen in de les. Misschien was het vroeger (nog) niet nodig. Het is nu natuurlijk veel drukker.

Iets wat me al mijn verdere leven opvalt is dit: Ik leerde op- en afstappen aan de kant van het trottoir, daar waar je kettingkast zit. Heel duidelijk aangegeven door de politie. Dit is het minst gevaarlijk! werd uitdrukkelijk gesteld. Dat vind ik nog steeds. Ik zie het eigenlijk niemand zo doen. Ik kom dan ook in de knel bij de opgang van de fietsenstalling in de stad. Net zo lang wachten tot niemand meer naar boven of beneden gaat aan de, voor mij, verkeerde kant. Om dit ongemak op te lossen heb ik geprobeerd het ook anders te doen, hetgeen mij niet is gelukt.

Vreemd eigenlijk, veiligheid gaat toch voor alles lijkt me. Ik ben benieuwd hoe het nu wordt aangeleerd, of let men er helemaal niet op hoe men op- of afstapt?

Wel spannend!