zaterdag 30 januari 2010

Kerken lopen leeg

Als mijn geloofsgemeenschap niet een plaats is

waar mijn tranen worden begrepen,

waar moet ik dan naar toe om te huilen?

Als mijn geloofsgemeenschap niet een plaats is

waar mijn geest vleugels krijgt,

waar moet ik dan heen om te vliegen?

Als mijn geloofsgemeenschap niet een ruimte biedt

waar mijn vragen worden gehoord,

waar moet ik dan zoeken?

Als mijn geloofsgemeenschap niet een ruimte biedt

waar naar mijn gevoelens kan worden geluisterd,

waar moet ik dan naar toe om te spreken?

Als mijn geloofsgemeenschap niet een gemeenschap is

waar u mij begrijpt zoals ik ben,

waar kan ik dan naar toe om te zijn?

Als mijn geloofsgemeenschap niet een plaats is

waar ik kan proberen, en leren, en groeien,

waar kan ik dan gewoon mezelf zijn?

Tekst uit Askea parochie, Carlow, Ierland

zondag 24 januari 2010

Boek


-o-o-o-
"Problemen komen uit de mond"


Rustige confucianen


"Een heel andere wereld dan die van de schreeuwerige westerse ego's is te vinden in Confucius voor elke dag. 'Problemen komen uit de mond' is een Chinees gezegde, meldt professor Yu Dan, onderzoekster aan de Beijing Normal University, en Confucius adviseerde dan ook: zeg minder, doe meer. "De hemel is boven ons, plechtig en stil, en zegt nooit een woord, toch breken de vier seizoenen elk jaar weer aan, en overal om ons heen bloeit de natuur op." Ieder van ons heeft het volgens de wijsgeer in zich om een junzi te worden; een innerlijk nobel mens, die armoede op vreedzame wijze aanvaardt, en niet door rijkdom de weg kwijtraakt. In het huidige China geldt het woord junzi nog steeds als standaard voor persoonlijke integriteit, meldt Dan. Ze doorspekt haar verhalen over Confucius met eigen associaties, anekdotes en bespiegelingen, wat het mooi verzorgde boek zeer leesbaar maakt. "

-o-o-o-

Zon

"De traditionele religies zijn stralen van dezelfde zon"
H.P. Blavatski

vrijdag 22 januari 2010

Icoon fase 8 - Drie lichtlagen en plooien


Vorige keer heb ik overdag vóór de les nog fase 7 geschreven. 's Avonds ben ik niet naar les gegaan omdat ik ziek was en mijn arm nog steeds niet goed kon gebruiken. Ik heb de nieuwe
aanwijzingen niet gehoord en gezien. Via berichten wist ik wat de bedoeling was voor het huiswerk. Of dat helemaal gelukt is weet ik niet. Toch komt er al veel meer duidelijkheid. Er moeten nog veel nuances aangebracht worden. Langzaam maar zeker wordt het misschien nog eens een échte icoon.
Volgende week gaan we weer verder.
Wordt vervolgd!

zondag 17 januari 2010

Henri Le Saux

Zoek God totdat je Hem vindt voorbij iedere gedachte
over Hem en iedere indruk van Hem,
voorbij de gedachte die je je vormt over zijn ondenkbaarheid,
voorbij iedere indruk die je hebt over zijn onuitsprekelijkheid.
Om God te zoeken, zoek je ook jezelf,
voorbij jezelf als iemand die zich bewust is dat hij waarneemt,
dat hij voelt, dat hij denkt,
voorbij jezelf als iemand die zich bewust is dat hij zichzelf
waarneemt, zichzelf voelt, zichzelf denkt.
Zolang je je nog bewust bent van jezelf, heb je jezelf nog niet
bereikt.
Je bent even ver van jezelf vandaan als God van jou vandaan is.
God is je even nabij als jij jezelf nabij bent.

Henri Le Saux

zaterdag 16 januari 2010

Sneeuw

Koolmees

Het wordt nu toch wel erg lastig voor vogels om aan voer te komen, zo werd medegedeeld. Er wordt gevraagd om nu voor de vogels te gaan zorgen.
In de zomer kwamen kleine vogels nog regelmatig even heel hoog, tien hoog, langs om een kijkje te nemen op het balcon. Nu zie ik boven geen vogeltjes en beneden ook niet. Voor de zekerheid heb ik toch iets opgehangen. Je weet maar nooit, als je honger hebt zoek je denk ik overal.
De foto's zijn niet van mij maar geeft wel duidelijk aan dat er bijgevoerd wordt.

Pimpelmees

donderdag 14 januari 2010

Rust - Dag - Nacht

Onderstaand lied is een gezang. Op de een of andere manier treft me dit altijd als ik het hoor. Elk jaar bij een concert van een Chr. zangvereniging van Oldebroek wordt dit als slotlied gezongen. Met deze zangvereniging hebben we contacten. De dirigent van het Toonkunstkoor waar ik in gezongen heb is daar ook de dirigent. Al jaren gaan we dan ook met een groepje naar de concerten van hem. En als het slotlied dan gezongen wordt door iedereen ontroert het me. Wat het precies is, is eigenlijk heel moeilijk onder woorden te brengen. Is het de, voor mij toch poëtische tekst, is het de muziek? Of is het misschien omdat ik me elke nieuwe dag zo bewust ben van het feit dat ik die weer mag beleven. In mijn jonge jaren waren nieuwe dagen namelijk niet altijd prettig. Waarschijnlijk alles bij elkaar. De vertaling is van de dichteres Jacqueline van der Waals.

De opname hieronder heeft een lichte toon omdat het door jonge mensen gezongen wordt. Er bestaan nog andere uitvoeringen maar die zijn behoorlijk zwaar door het massale orgelspel.

De dag door uwe gunst ontvangen,

is weer voorbij, de nacht genaakt;

en dankbaar klinken onze zangen

tot U die 't licht en 't duister maakt.

-o-o-o-

Die dan, als onze beden zwijgen,

als hier het daglicht onderduikt,

weer nieuwe zangen op doet stijgen,

ginds waar de nieuwe dag ontluikt.

-o-o-o-

Zodat de dank, U toegezongen,

op aard nooit onderbroken wordt,

maar steeds opnieuw door mensenmonden

gezongen en gesproken wordt.

-o-o-o-

Voorwaar, deez' aarde zal getuigen

van U, die thans en eeuwig zijt,

tot al uw schepselen zich buigen

voor uwe liefd' en majesteit.

-o-o-o-

donderdag 7 januari 2010

Icoon fase 7 - Het begin van diverse details


Vandaag op het laatste nippertje het huiswerk gemaakt. Vanavond is namelijk al weer de volgende les. Ik heb erg lang gewacht met het schrijven van de details die we moesten aanbrengen. En... het is eigenlijk niet naar mijn zin gelukt. De strakke lijnen wilden niet strak worden. Iets wat me meestal toch wel lukte. Mijn arm / hand wilde nog niet voldoende doen wat ik wilde. Toch kan ik al weer iets doen. Wel met een dot medicijnen, maar goed.
Ik vraag vanavond wel of de leraar het nog iets kan verbeteren.
Het lijkt nog steeds niet zo mooi, dat komt omdat er nog heel veel lagen overheen komen en eronder alle details onzichtbaar zijn.
Wordt vervolgd.

zaterdag 2 januari 2010

Wens

Een mooie uitspraak van Plutarchus is voor mij uitgangspunt voor het nieuwe jaar.
Ik hoop dat jullie dit ook zullen kunnen onderschrijven
"Die toestand is het gelukkigst,
waar het overtollige niet verlangd wordt
en het noodzakelijke niet ontbreekt"
In 50-138 na Chr. is dit dus kennelijk ook al nodig geweest om te zeggen.
Een voorproefje van artikel 1 van "De universele verklaring van de rechten van de mens".

Een goed, gelukkig en gezond jaar gewenst.

Vergeet niet, dat elke dag je wordt aangereikt als een eeuwigheid om gelukkig te zijn.